Jaskra jest groźną chorobą oczu, która może doprowadzić do całkowitej ślepoty.
Jaskra najczęściej przebiega w sposób niezauważalny dla pacjenta, stąd konieczność okresowych profilaktycznych badań okulistycznych, które to dają szansę wczesnego wykrycia jaskry, a zatem szansę zachowania widzenia.
Czynniki ryzyka występowania jaskry:
- Rodzinne występowanie jaskry,
- Ukończone 40 lat,
- Niskie ciśnienie tętnicze,
- Nadciśnienie tętnicze,
- Wada wzroku – wysoka krótkowzroczność ,
- Częste bóle głowy, migreny,
- Przewlekły stres,
- Zaburzenia gospodarki tłuszczowej,
- Przewlekle zimne dłonie i stopy,
- Cukrzyca,
- Zawał serca,
- Udar mózgu,
- Przyjmowanie leków kortykosterydowe ,
- Przebyte urazy gałki ocznej,
- Przebyte operacje okulistyczne.
Nie leczona jaskra prowadzi do całkowitej utraty wzroku.
Jedyną skuteczną metodą zatrzymania choroby jest jej wczesne wykrycie i leczenie – dlatego ważne są regularne badania wzroku. Badania te w zależności od stopnia zagrożenia należy przeprowadzać co 1-2 lata, a w przypadku wysokiego ryzyka nawet co 6 miesięcy. Celem leczenia jaskry jest zahamowanie rozwoju choroby na jak najwcześniejszym etapie. Wczesne rozpoznanie choroby i podjęcie leczenia ma kluczowe znaczenie dla zahamowania postępu choroby i uratowania wzroku pacjenta. Leczenie jaskry opiera się na utrzymaniu prawidłowego ciśnienia ocznego, czyli równowagi pomiędzy produkcją cieczy wodnistej w gałce ocznej, a jej odpływem do krwiobiegu. W leczeniu jaskry stosuje się leki głównie w postaci kropli do oczu. Istotne w monitorowaniu jaskry jest wykonywanie badań diagnostycznych tj GDX czy pole widzenia.
Jeśli leczenie za pomocą leków nie daje pożądanego efektu lub pacjent nie może go kontynuować, wówczas decydujemy się na zastosowanie leczenia laserem (irydotomia, MLT) lub operacyjnego np. wszczepienie implantu filtrującego.
